13-14 Yaşlarındaki Bir delikanlı sokakta bir cüzdan bulur ve hemen Karakola götürür .
İçine dahi bakmadan verir.Karakoldaki Komiser cüzdanın içini açar ki cüzdan şehrin en zenginlerinden birine aittir.Hemen Adamı arar, cüzdanı alması için çağırır.Adam cüzdanı almak için gelir, ama içeriye öyle hiddetle girer.Çocuğa bağırır.
“Bütün parayı bu almış !
Paranın hepsi bu değil, soyup soğana çevirin.Şunun üzerinde ne varsa alın !”
Çocuk der ki :
“Amca, ben hiç birşey almadım,cüzdanı olduğu gibi getirdim .”
Adam çocuğun üzerini silkeler , cebinden bir lira çıkar.Bir lirayı alır üzerinden.
Çocuk der ki:
“Amca O Benim dört günlük simit param ,alma paramı !”
Adam çocuğu dinlemez .
Komiser adama der ki: “Tamam ikinizde gidin.Olayı araştıracağız.Sizi tekrar ararız.”
İkiside oradan ayrılırlar.
Çocuk ağlayarak çıkar Karakoldan .Okula gider bir azarda Okul Müdürden işitir,geç kaldığı için .
Okul bitince döner .
Dönerken vakit ikindidir.
Bir cenaze görür.
Cenazede Komiser Çocuğu görünce “Buraya doğru gel der. Çocuk Komisere yaklaşır.
“Bu cenaze kimin biliyor musun ?
“Kimim” der Çocuk .
“Sabah bir liranı alan Adam varya, Cüzdanını bulduğun Adam.Onun Cenazesi.”
Çocuk şaşırır,ama adamın neden vefat ettiğini anlamaz.
Tam oradan uzaklaşırken iki kişinin konuşması gelir, kulağına.
Biri aynen Arkadaşına der:
“Bu kadar zenginlik ,bu kadar varlık.Koskaca dünyada bozulmazda İnsan,bir liralık kahveyi içerken mi boğulup ölür ?”
Çocuk cebinden alınan bir lirayı hatırlar .Yoluna devam eder. Yürürken mırıldanır .
“Hak sillesinin sedası yoktur.Bir vurdu mu devası yoktur !”